Գարունը սիրտ է հուզում – հուր ու հրդեհ է վառել

Գարունը սիրտ է հուզում — հուր ու հրդեհ է վառել, Ջինջ օրերի երազում — հուր ու հրդեհ է վառել: Փռել է բույր ու շշուկ ու զարկել է ծիածան` Հորիզոնից-հորիզոն հուր ու հրդեհ է վառել: Գարնան բույրի պես անուշ՝ անմխիթար իմ